Değerli Dostlarım,
Toplumun "her kesimini kucaklayarak hiçkimseyi ötelemeden" Toplum Kalitemizi yükseltmek ve Toplum barışımızı sağlamak gayreti içinde olan "Kalite ve Barış Eğitimi Merkezi" ve "Sürekli Gelişim Derneği"miz dün de güzel bir paylaşımın içinde oldu. Sağlıklı ve tam(!) olan bireylerin diğerlerini anlamada ve birlikte yaşamanın gereken kurallarını uygulamada büyük bir eksiklik, aymazlık ve vurdumduymazlık içinde olduğunu anlamak için âlim olmaya gerek yok. Belediyelerin engellilere verdiği eksik hizmetten, yolda gördüğümüz iç parçalayıcı bireysel yanlış davranışlara kadar çok kanıt var etrafımızda. Yapılan iyileştirmeler ise sadece birkaç gönüllü kuruluşun çabasından öteye gitmiyor. Oysa her an, herkes bu durumda bulabilir kendisini. Empatinin en büyüğü ve güçlüsü bu konuda yapılmalı bence.
26 Ağustos 2008 tarihinde 25 ülkenin katılımıyla gerçekleştirecek olduğumuz 11. Uluslararası İmece Halkaları Konvansiyonunda toplumun ihmal edilen parçalarını da İMECE'mize dahil etme kararımızda ne kadar haklı olduğumuzu dün bir kez daha anladık. Omurilik Felçlileri ve Kas Hastalıkları Dernekleriyle yaptığımız çalışmaların ardından dün de Altı Nokta Körler Derneği İstanbul şubesindeki öğretmenlerle görüştük. Görme engellilere "bir ışık da biz yakmak" istedik. Onlarla tanışmaktan büyük mutluluk duyduk ve zamanlama konusunda "keşkeler" yaşadık: "Keşke bu derneği ve benzerlerini daha önce ziyaret etseydik!" düşüncesi kafamızda yankılandı durdu. Bundan sonra daha güçlü birliktelikler yaşamayı umduğumuz bu kardeşlerimize görünüşte karanlık ama içsel dünyalarındaki aydınlık yolculuklarında kolaylıklar ve mutluluklar diliyoruz.
Toplumun belli bir kesiminin ihtiyaçlarını görmezden gelmenin en büyük KÖRLÜK olduğunu düşünüyoruz. Hepimizin gözlerini ve ruhlarını açması dileklerimizle...
Hayal KÖKSAL
